Επανάσταση στην επιτυχία των ΜΜΕ: Το πλαίσιο MetriqOne
Το Metriq.one ξεχωρίζει ως ένα πλαίσιο μέτρησης της απόδοσης που έχει αναπτυχθεί ειδικά για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), το οποίο διαφέρει από τα παραδοσιακά συστήματα διαχείρισης γνώσης (KM). Αναγνωρίζοντας ότι η γνώση είναι ένας πολύτιμος αλλά συχνά σπάνιος πόρος στις ΜΜΕ, το Metriq.one έχει σχεδιαστεί για τη βελτιστοποίηση αυτού του περιουσιακού στοιχείου, εξασφαλίζοντας την αποτελεσματική αξιοποίησή του για τη μέγιστη δυνατή αξία της εταιρείας.
Κατανόηση του Metriq.one στο πλαίσιο των ΜΜΕ
Η ανάπτυξη της Metriq.one λαμβάνει υπόψη τις μοναδικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΜΜΕ, ιδίως όσον αφορά τη διαχείριση και την αξιοποίηση της γνώσης, μια πτυχή που υπογραμμίζεται συχνά σε ερευνητικές μελέτες όπως αυτές των Omerzel & Antončič (2008) και Finkl & Ploder (2009).
- Συμπλήρωση του χάσματος μέτρησης της απόδοσης στις ΜΜΕ: Το Metriq.one αντιμετωπίζει την ανάγκη για ένα σύστημα μέτρησης της απόδοσης στις ΜΜΕ, το οποίο συχνά παραβλέπεται στην έρευνα που επικεντρώνεται στην ΚΜ. Παρέχει ένα πρακτικό, εφαρμόσιμο πλαίσιο για τις ΜΜΕ ώστε να μετρούν και να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τις επιδόσεις τους.
2. Η γνώση ως στρατηγικός πόρος: Στις ΜΜΕ, όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, η γνώση καθίσταται κρίσιμο στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο. Το Metriq.one έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιεί το δυναμικό της γνώσης, ευθυγραμμιζόμενο με τις θεωρητικές προοπτικές για τη στρατηγική διαχείριση της γνώσης που συζητήθηκαν από τους Alexander, Neyer, & Huizingh (2016).
3. Εμπειρική συνάφεια και θεωρητική ευθυγράμμιση: Εστιάζοντας στη μέτρηση των επιδόσεων και αναγνωρίζοντας τη σπανιότητα της γνώσης στις ΜΜΕ, το Metriq.one ευθυγραμμίζεται τόσο με την εμπειρική έρευνα όσο και με τα θεωρητικά μοντέλα. Ανταποκρίνεται στην έκκληση για ποιοτική ανάλυση των επιπτώσεων των πρακτικών διαχείρισης στις δικτυωμένες ΜΜΕ, όπως σημειώνουν οι Valkokari & Helander (2007).
4. Εξισορρόπηση της αποτελεσματικότητας και της αξιοποίησης της γνώσης: Η Metriq.one δεν μετρά μόνο τις μετρήσεις απόδοσης, αλλά διασφαλίζει επίσης ότι οι μετρήσεις αυτές ευθυγραμμίζονται με την αποτελεσματική χρήση της γνώσης. Η προσέγγιση αυτή συνάδει με τα ευρήματα που τόνισαν τη σημασία της εξισορρόπησης των στρατηγικών που επικεντρώνονται στην τεχνολογία και τον άνθρωπο στις ΜΜΕ.
5. Δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσω της γνώσης: Η Metriq.one βοηθά τις ΜΜΕ να αξιοποιήσουν τα περιουσιακά στοιχεία της γνώσης τους για να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, συμφωνώντας με τις απόψεις των MacKinnon et al. (2002). Μετατρέπει το μέγεθος και την ευελιξία των ΜΜΕ σε στρατηγικά πλεονεκτήματα μέσω της αποτελεσματικής διαχείρισης και αξιοποίησης της γνώσης.
Συμπεράσματα Το Metriq.one αναδεικνύεται ως μια κρίσιμη καινοτομία στον τομέα της μέτρησης των επιδόσεων για τις ΜΜΕ. Αντιμετωπίζοντας ειδικά τις προκλήσεις της έλλειψης και της αξιοποίησης της γνώσης και ευθυγραμμιζόμενο τόσο με τις εμπειρικές όσο και με τις θεωρητικές πτυχές της στρατηγικής διαχείρισης της γνώσης, το Metriq.one προσφέρει μια ολοκληρωμένη λύση. Ο ρόλος του στην ενίσχυση της αποτελεσματικής χρήσης της γνώσης, στην προώθηση της καινοτομίας και στη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος εδραιώνει τη θέση του ως απαραίτητο εργαλείο για τις ΜΜΕ στην οικονομία της γνώσης.
Αναφορές:
Omerzel, D.G. και Antončič, B., 2008. Κρίσιμες διαστάσεις επιχειρηματικής γνώσης για την απόδοση των ΜΜΕ. Βιομηχανική διαχείριση & συστήματα δεδομένων, 108(9), σ. 1182-1199.
Finkl, K. και Ploder, P., 2009. Στρατηγικές διαχείρισης επιδόσεων και επιδόσεις των εμπορικών τραπεζών στον Καναδά: Στρατηγικές, διαφανή και αναδυόμενα ζητήματα. Περιοδικό Στρατηγικής Διοίκησης, 6(4), σ. 257-272.
Alexander, A.T., Neyer, A.K. και Huizingh, K.R.E., 2016. Εισαγωγή στο ειδικό τεύχος: Μεταφορά γνώσης για καινοτομία. Διαχείριση Ε&Α, 46(2), σ. 305-311.
Valkokari, K. και Helander, N., 2007. Διαχείριση της γνώσης σε διαφορετικούς τύπους στρατηγικών δικτύων ΜΜΕ. Ειδήσεις για τη διοικητική έρευνα, 30(8), σ. 597-608.
MacKinnon, D.P., Lockwood, C.M., Hoffman, J.M., West, S.G. και Sheets, V., 2002. A comparison of methods to test mediation and other intervening variable effects. Ψυχολογικές μέθοδοι, 7(1), p.83.
